Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18492 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 16179 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :İş MahkemesiDavacı, davalılardan işverene ait işyerinde 26/08/1998-15/03/2005 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. K A R A RDava, davacının 26/08/1998 tarihinden itibaren davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa'nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa'nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay'ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 15/11/1999-15/12/2003 tarihleri arasında davalı... ve ... Müdürlüğüne ait işyerinden hizmet bildiriminin yapıldığı, dönem bordrolarının getirtildiği, davalı işveren tarafından dava konusu dönemi kapsayan ücret bordroları ve puantaj cetvellerinin sunulduğu, davacının ücret ödemelerinin bu belgelere göre yapıldığı ve davacı tanıklarının beyanlarının alındığı anlaşılmaktadır.Mahkeme tarafından, tanıkların vermiş olduğu ifadeler dayanak alınarak davacının ayda 30 gün çalıştığı kabul edilerek eksik bildirilen günlerinin tespitine karar verilmiştir.Davacının çalışmalarının geçtiğini ileri sürdüğü işyeri ... olup bir kamu kuruluşudur. Bu nedenle, davalı işyerinde resmi kayıtlara dayanılması ve ücretlerin yazılı belge ile ödenmesi esastır. Dosya kapsamında toplanan tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, davalı işveren tarafından sunulan ücret bordroları ve puantaj cetvellerinin olduğu ve davacının ücret ödemelerinin bu belgelere göre yapıldığı anlaşıldığından bu yazılı belgeler göz ardı edilerek ve davacının bildirimlerinin bu ücret bordrolarına ve puantaj cetvellerine uygun yapılıp yapılmadığı hususunda karşılaştırmalı bilirkişi raporu alınmadan tanık beyanlarına dayanılarak davacının ayda 30 gün çalıştığı kabul edilerek yapılan tespit yerinde olmamıştır.Gerçekten, kamu kuruluşu olan davalı işveren tarafından sunulan ücret bordroları ve puantaj cetvelleri davacı çalışmalarının işyerinde otuz günün altında geçtiğinin karinesidir. Karinenin tersinin ise, eşdeğerdeki belgelerle kanıtlanması gerektiği söz götürmez. Başka bir anlatımla, yazılı belgelerin varlığı halinde tanık sözlerine itibar edilemez. Dairemizin, giderek Yargıtay'ın oturmuş ve yerleşmiş görüşleri de bu doğrultudadır. Davalı işveren tarafından dava konusu dönemi kapsayan ücret bordroları ve puantaj cetvelleri ibraz edilmiştir. Ayrıca davacının bildirimlerinin bu belgelere uygun olarak yapılıp yapılmadığı, kuruma bildirilmeyen eksik günlerinin bulunup bulunmadığı hususunda ayrıntılı bilirkişi raporu alınmamıştır.Yapılacak iş; davalı işveren tarafından sunulan ve davacının ücret ödemelerine esas alınan ücret bordroları ve puantaj cetvellerine uygun olarak Kuruma bildirimlerinin yapılıp yapılmadığı hususunda karşılaştırmalı şekilde düzenlenmiş ayrıntılı bilirkişi raporu almak, davacının Kuruma bildirilmeyen eksik günlerinin olup olmadığını tespit etmek ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 15/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.