Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1722 - Karar Yıl 2009 / Esas No : 5251 - Esas Yıl 2008





MAHKEMESİ: Ankara 1. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 26/12/2007NUMARASI: 2006/904-2007/1033Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı (3. Kişi) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Uyuşmazlık 3.kişinin, İİK’nun 96 ve devamı maddeleri gereğince açılan istihkak davasına ilişkindir.Dava konusu taşının mallar, 27.10.2006 tarihinde borçlunun işçisinin huzurunda ve borçluya ait vergi levhasının bulunduğu, davacı şirketin de borçlu şirketle birlikte çalıştıkları anlaşılan işyerinde haczedilmiştir.Bu durumda davacı 3.kişinin dava konusu malları borçlu ile birlikte elde bulundurduklarından İİK. mD. 97/a,birinci fıkra, ikinci cümlesinde belirtilen mülkiyet karinesi borçlu dolayısı ile davalı alacaklı yararınadır.Bu yasal karine aksinin davacı tarafından kesin ve güçlü delillerle ispatlanması gerekmektedir.Davacı 3. Kişi bu yasal karinenin ispatına yönelik olarak hacizli mallara ilişkin olarak faturalar sunmuştur. Bu faturalardan 29.04.2005 tarihli fatura borçlu şirket tarafından düzenlenmiş olduğundan itibar edilmemiştir Ancak 22.11.2005 tarihli fatura .düzenleyen firma yetkilisi tarafından da teyid edilmiştir. Yapılacak iş, davacı şirketin tacir olup,ticari defter tutmakla yükümlü olduğu dikkate alınarak 22.11.2005 tarihli faturanın, ticari defterinde ve fatura kapsamındaki malların envanterinde ve demirbaşında kayıtlı olup olmadığı konusunda uzman bilirkişi aracılığı ile araştırma yapılarak oluşacak sonuca göre karar vermekten ibarettir.Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan eksik inceleme ile davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.O halde davacı 3. kişinin bu yönleri, amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı(3.kişiye) iadesine, 10.2.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.