Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16813 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 3239 - Esas Yıl 2006





Mahkemesi : İstanbul 9. İcra MahkemesiTarihi : 26.12.2005No : 1562-2107Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı(3.kişi) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar vermiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Uyuşmazlık 3. kişinin İcra İflas Kanun'un 96. ve devamı maddelerine dayalı olarak açılan istihkak davasına ilişkindir.Dava konusu menkul mallar 18.10.2004 tarihinde borçlunun takip adresi B. caddesi Ö. işhanı No:10 'da haczedilmiştir.Takip tarihinden sonraki 17.04.2003 tarihli zabıta araştırmasında da borçlunun adresinin haciz adresi olduğu belirlenmiştir. Bu halde İcra İflas Kanununun 97/a. maddesinde öngörülen mülkiyet karinesinin borçlu dolayısıyla alacaklı yararına olduğunun kabulü gerekir. Ancak bu yasal karine aksinin hertürlü delille kanıtlanması olanaklıdır.Davacı 3. kişi; anılan adresi boş olarak kiraladığını; haczedilen malların kendisine ait marka ile satıldığını ve İstanbuldaki mağazalarından geldiğini iddia ederek; marka tescil belgesi sevk irsaleyileri ve faturalar ibraz etmiştir.Yapılan incelemede; davacının adresi boş olarak kiraladığı iddiası ile ilgili olarak yeterli inceleme ve araştırmanın yapılmadığı anlaşılmaktadır. Oysa böyle bir olgunun varlığının tesbiti halinde; işyeri devrinden söz edilemeyeceği açıktır.Yapılacak iş; davacının haciz adresindeki işyerini, boş olarak kirlayıp kiralamadığı; işyeri sahibi; komşu işyeri sahibi oldukları belgelenmiş kişilerinde ifadelerine başvurularak, saptamak ve oluşacak sonuca göre karar vermekten ibarettir.Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir. O halde, davacı 3.kişinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı(3.kişi)'ya iadesine, 26.12.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.