MAHKEMESİ: Ankara 7. İş MahkemesiTARİHİ: 20/12/2006NUMARASI: 2005/977-2006/625Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 3.12.1999-3.1.2000 ve 1.6.2005-20.6.2005 tarihleri arasında geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tesbitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Dava, 03.12.1999-03.01.2000 ve 01.06.2005-20.06.2005 tarihleri arasında davalı işyerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tesbiti istemine ilişkindir.Mahkemece davanın kabulü ile davacının Kuruma bildirilen çalışmalarının dışında 03.12.1999-02.01.2000 tarihleri arasında da asgari ücretle çalıştığının tesbitine karar verilmiştir.Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı yasanın 79. maddesi bu tip hizmet tesbiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay'ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olusu her türlü delille ispat kazanabilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır. Somut olayda, dinlenen tanıklar davacıdan sonra davalı işyerine girdiklerinden davacının 03.12.1999 tarihinden itibaren çalışmasını bilebilecek kişiler değildir.Tanıklardan S. D.davacı ile birlikte davalı işyerinde aynı tarihten itibaren çalıştığını beyan etmiş ise de bu tanığın resmi kayıtlara göre davalı işyerinde 03.01.2000 tarihinde çalışmaya başladığı anlaşıldığından, davalı işyerinde 03.12.1999-03.01.2000 döneminde çalışmış bordro tanıklarının tesbit edilerek bu tanıkların dinlenilmesi ve bundan sonra davacının işe giriş bildirgesinden önceki çalışmalarının varlığı konusunda sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı B.Ş.Y.ve G.Mad. Tic. Ltd.Şti.'ne iadesine, 07.02.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.