MAHKEMESİ: Geyve Asliye Hukuk (İş) MahkemesiTARİHİ: 15.2.2006NUMARASI: 50-25Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.1-Hüküm, İş Mahkemesinden verilmiştir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8.maddesi hükmüne göre ise İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir. Olayda hüküm 15.02.2006 tarihinde davalı İ.K. vekilinin yüzüne karşı tefhim, edilmiş temyiz ise 05.05.2006 tarihinde vukubulmuştur. Şu duruma göre davada 8 günlük temyiz süresi fazlası ile geçmiştir. İş mahkemelerinde katılma yoluyla temyizde mümkün değildir. O halde, 1.6.l990 Tarih ve l989/3 E. 1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı da gözönünde tutularak davalı İ.K. vekilinin temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden reddi cihetine gitmek gerekmiştir. 2- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalı M.A.A.'ın aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,3-Dava, iş kazası sonucu sürekli işgöremezliğe uğrayan davacının maddi ve manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir. Davacı dava dilekçesinde fazlaya ilişkin hakkını saklı tutarak 4.000 YTL maddi 6.000 YTL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiş, 10.10.2005 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 9.664.14 YTL artırarak 13.664.14 YTL'na, manevi tazminat talebini 9000 YTL artırarak 15.000 YTL'na yükseltmiştir. Mahkemece, ıslah yolu ile artırılan 13.664.14 YTL maddi ve 15.000.YTL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir. Gerçekten, hukuka aykırı bir eylem yüzünden çekilen elem ve üzüntüler, o tarihte duyulan ve duyulması gereken bir haldir. Başka bir anlatımla üzüntü ve acıyı zamana yaymak suretiyle, manevi tazminatın bölünmesi, bir kısmının dava konusu yapılması kalanın saklı tutulması olanağı yoktur. Niteliği itibariyle manevi tazminat bölünemez. Bir defada istenilmesi gerekir. Yargıtay H.G.K'nun 25.9.1996 gün ve 1996/21-397-637 Kararı ile 13.10.1999 gün ve 1999/21-684-818 sayılı Kararı'da bu doğrultudadır.Mahkemece davacı yararına dava dilekçesinde talep edilen 6000 YTL manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken manevi tazminatın bölünmezliği ilkesi gözardı edilerek ıslah yolu ile artırılmak suretiyle talep edilen 15.000 YTL'ye hükmedilmiş olması hatalı olmuştur. Diğer yandan dava nitelikçe SSK’ca karşılanmayan zararın giderilmesi istemine yöneliktir. Bu bakımdan mükerrer ödemeyi ve haksız zenginleşmeyi önlemek için 4447 sayılı Yasa'nın Ek 38.maddesi gereğince hesaplanan ve hak sahiplerine bağlanan sosyal yardım zammıda dahil olmak üzere tüm gelirdeki artışların Kurumdan sorulmak suretiyle tazminattan indirilmesi gerektiği açıktır. Mahkemece davacıya ödenen 266,11 YTL sosyal yardım zammı dikkate alınmadan yalnızca bağlanan gelirin peşin sermaye değerinin indirilmek suretiyle tazminatın belirlenmesi isabetsizdir.Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.O halde, davalılardan M.A.A.’ın bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.