MAHKEMESİ: İstanbul 8. İş MahkemesiTARİHİ: 08/10/2002NUMARASI: 1791-299Davacı, davalı işveren nezdinde 1974 senesinde Mayıs, Haziran, Temmuz aylarında çalışması bulunduğunun tespiti ile emekliliğe hak kazandığına karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalı kurum ile dahili davalı vekilleri tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Davacı, davalı Y. Yapı Elemanları Sanayi ve Ticaret A.Ş. aleyhine açtığı davada 15.5.1974 tarihinden itibaren 60 gün süreyle çalıştığının tesbitini istemiştir.Mahkemece davalı Y. AŞ yönünden davanın husumetten reddi ile dahili davalı Y.AŞ yönünden kabulüne karar verilmişse de dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçelerle varılan sonuç doğru değildir.Davanın yasal dayanağı oluşturan 506 sayılı Yasanın 87.maddesinde bir işte veya bir işin bölüm veya eklentilerinde işverenden iş alan ve kendi adına sigortalı çalıştıran üçüncü kişiye aracı denir. Maddeye göre aracıdan söz edebilmek icin aracının aldığı işin işveren asıl işinin veya bölüm ve eklentilerindeki işin bir kısmı olmalıdır. Herhalde asıl işverene ait belirli işte onun bir bölümünü meydana getirecek biçimde bağlantılı olmayan işte sigortalı çalıştıran kimse aracı olarak kabul edilemez. Başka bir anlatımla işverenden alınan iş işverenin sigortalı çalıştırdığı işe göre ayrı ve bağımsız bir nitelik taşımaktaysa işi alan kimse aracı değil asıl işverendir.Somut olayda davalı Y.AŞ'nin faaliyet alanı bina ve inşaat işidir. Dahili davalı Y. AŞ faaliyet alanı ise dokumacılık ve tekstil işidir. Davacı adına düzenlenen 15.5.1974 tarihli işe giriş bildirgesi de davalı Y.Yapı Elemanları Sanayi ve Ticaret AŞ tarafından verilmiş ünvan olarak Yünsa AŞ taşeronu prefabrik fabrika inşaası olarak bildirilmiştir. Dinlenen bordro tanıkları İs.G, Ö.G.K.'la davacıyla Y. Sanayi Fabrikası inşaatında birlikte çalıştıklarını beyan etmişlerdir. Bunun sonucu davalı Y.AŞ nin çalıştırdığı işçiler nedeniyle dahili davalı Y. AŞ'nin hukuksal sorumluluğu söz konusu olamaz. İşyeri dosyasının davalı Y.AŞ adına 506 sayılı Yasa kapsamında bildirilmiş olması da sonuca etkili değildir. Bu durumda davanın davalı Y. AŞ yönünden kabulü ve dahili davalı Y.AŞ hakkındaki davanında husumetten reddi gerekirken aksinin kabulü usul ve yasaya aykırıdır.O halde davalıların temyiz itirazları kabul edilmesi hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde dahili davalıya iadesine, 19.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.