Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 15506 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 4164 - Esas Yıl 2006





Mahkemesi : Ankara 14.İş MahkemesiTarih : 9.3.2006No : 863-378Davacı davalılardan işverene ait işyerinde 2.4.1998-30.9.2003 tarihleri arasında her yıl 1 Nisan-31 Ekim tarihleri arasında 7 ay süre ile çalıştığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.Hükmün davacı ile davalılardan Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. Davacı, 2.4.1998-30.9.2003 tarihleri arasında her yıl 1 Nisan/31 Ekim tarihleri arasındaki 7 aylık sürelerde davalı işverene ait büfede dondurma ustası olarak çalıştığını belirtelerek kuruma bildirilmeyen bu hizmetlerinin tesbitini istemiş, mahkeme isteminin reddine karar vermiştir.Yapılan incelemede, davacının davalı işyerinde çalıştığına delil teşkil edecek şekilde belgelerin bulunduğu, 3.5.2000, 10.4.2001, 14.6.2002 ve 22.4.2003 tarihleri sağlık muayene kartlarında davacının ve davalı işyerinin adlarının bulunduğu, davacının görevinin "dondurma ustası" olarak gösterildiği, 3.7.2001 tarihli gıda maddelerinden numune alma tutanağında, 5.4.2002 tarihli sayaç sökme takma tutanağında, 28.6.2002 ve 25.7.2003 tarihli işveri adına düzenlenmiş veresiye fişlerinde davacının isim ve imzasının bulunduğu, belgelerdeki tüm tarihlerin davacının talep ettiği, dönemin içinde olduğu, büfede çekilmiş fotoğraflarında mevcut olduğu, mahkemenin ise tüm bu belgeleri değerlendirmek yerine, şüpheli bir kısım tanık beyanları itibariyle sonuca giderek, taraflarca da ileri sürülmeyen ve hangi delille göre saptandığı anlaşılamayan, davacının davalı işyerinde bulunduğu parkta "seyyar satıcılık" yaptığı kanaati ile hüküm kurulduğu görülmüştür.Mahkemece yukarda belirtilen belgeler dikkate alınmak suretiyle inceleme ve araştırma yapılıp deliller toplanarak sonuca gitmek gerekirken yazılı gerekçelerle karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 18.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.