Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13561 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 2621 - Esas Yıl 2006





MAHKEMESİ: Silifke 2. Asliye Hukuk (İş) MahkemesiTARİHİ: 21/07/2005NUMARASI: 726-342Davacı, davalı kooperatif nezdinde 1995-15.03.2002 tarihleri arası çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün,taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Davacı, davalıya ait işyerinde 1995 yılından 15.3.2002 tarihine kadar hizmet akdine dayalı olarak sürekli çalıştığının tespitini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile varılmıştır.Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde, bu tür hizmet tespiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında; resmi belge veya yazılı delillerin bulunması, sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması, salt, bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması, inandırıcı olmaları koşuluyla, Kuruma bildirilen dönem bordroları, tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken işverenler tarafından Kuruma bildirilen komşu işyerleri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür. Somut olayda davacının, işyerindeki çalışmaları 1.9.1995 ve 1.10.1997 tarihli işe giriş bildirgelerine; aylık ve üç aylık bordrolara dayanılarak Kuruma 1.9.1995-30.4.1997 ve 1.10.1997-31.3.1999 tarihleri arasında kısmi olarak bildirilmiş ve bildirime uygun olarak da primleri ödenmiştir. Mahkemece bordro tanıklarının beyanları esas alınarak davacının Kuruma 1.9.1995-30.4.1997 ve 1.10.1997-31.3.1999 tarihleri arasında eksik bildirilen çalışmalarının tespitine dair verilen karar, davacının bu dönemde Bağ-kur kaydının bulunmaması durumunda yerindedir. Ancak davacıya ait hizmet cetvelindeki çıkış-giriş tarihleri arasındaki süreler ile 31.3.1999-15.3.2002 tarihleri arasındaki süreler yönünden de dinlenen bordro tanıklarının anlatımlarının davacının çalışmasını doğruladıkları görülmektedir.Mahkemece yapılacak iş, davacının ihtilaflı dönemde vergi ve Bağ-kur kaydının bulunup bulunmadığı araştırılmak ve bunun sonucuna göre davacıya ait hizmet cetvelindeki çıkış-giriş tarihleri arasındaki süreler ile 31.3.1999-15.3.2002 tarihleri arasındaki süreler yönünden de dinlenen bordro tanıklarının anlatımlarının davacının çalışmasını doğruladıkları dikkate alınarak tüm deliller birarada değerlendirildikten sonra bir sonuca ulaşmaktan ibarettir. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, tarfların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı ile davalı(S.S.Ç. Konut Yapı)ya iadesine, 30.11.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.