Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12700 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 4081 - Esas Yıl 2006





Mahkemesi : Eskişehir İş MahkemesiTarih : 2.2.2006No : 861-52Davacı, Kurum'a borçlu olmadığının tesbitiyle, takibin iptaline karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Dava, davacı şirketin davalı Kuruma borçlu olmadığının tesbiti ile 27239 no.lu takibin iptali istemine ilişkindir.Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiştir.Davacının yasal dayanağını oluşturan ve 24.4.2003 tarihli 4853 sayılı Yasa'nın 10. maddesi ile yürürlükten kaldırılan, 3417 sayılı Yasa'nın 2-b maddesine göre 10 veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde işverenin tasarrufu teşvik kesintisi yapmak yükümlülüğü bulunduğu, belirtilen işçi sayısının bir işverenin tüm işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısı esas alınarak belirleneceği bildirilmiş, belirtilen yükümlülüğün yerine getirilmemesi durumunda 506 sayılı Yasa gereği primlerin tahsiline ilişkin prosedürü işletmek görevi davalı Kuruma verilmiştir.Somut olayda davacı şirketin dava dışı S.S.P. Konut Yapı Kooperatifinin taşeronu olarak S.S.K.na işyeri tescili yapılmış, davalı Kurumca 1999 yılı Mayıs, Haziran, Temmuz, Ağustos, Eylül, Ekim ve Kasım ayları yönünden çalışan işçi sayısının 10 olduğu gerekçesi ile davacı şirkete Tasarrufu Teşvik Kesintisi borcu tahakkuk ettirilerek icra takibine geçilmiştir. Dosyadaki dönem bordrolarının tetkikinden davacı şirketin 1999 yılı Mayıs, Haziran aylarında 9, Temmuz, Ağustos, Eylül,Ekim ve Kasım aylarında 8 işçi, aynı kooperatifin diğer taşeronlarının ise Mayıs, Haziran, Temmuz, Ağustos, Eylül, Ekim, kasım ve Aralık aylarında 3 işçi çalıştırdığı böylece işyeri S.S.P. Konut Yapı Kooperatifinde bilirtilen aylarda 10'nun üzerinde işçi çalıştığı, davacı şirketin 3417 sayılı Yasa'nın 2-b maddesi gereğince tasarruf kesintisi yapmak yükümlülüğü bulunduğu anlaşılmaktadır.5O6 sayılı Yasa'nın 87. maddesi gereğince bu Yasa'nın işverene yüklendiği ödevlerden aracı olan üçüncü kişi ile birlikte asıl işveren de sorumlu olacağından mahkemece istemin reddine karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme sonucu istemin kabulüne karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ; Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20.11.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.