Mahkemesi: Ankara 16.İş MahkemesiTarih: 29.09.2006No: 110-587Davacı, davalı işçisi M. A.'ın % 20 kusurlu olmasından dolayı 23.794.46.-YTL.'nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Davacı şirket, 11.10.2004 tarihli dava dilekçesi ile, işçisi olan davalının 11.04.2000 tarihinde sebep olduğu iş kazası sonucu Ankara 1. İş Mahkemesi’nin 2004/724 Esas sayılı kararı gereğince dava dışı diğer işçisi E.İ.’e Ankara 8. İcra Müdürlüğü'nün 2003/3812 Esas sayılı dosyasında ödemiş bulundukları miktardan davalının kusur oranına düşen 23.794,46.-YTL’nin fazlaya dair haklarının saklı tutularak ödeme tarihi itibariyle işleyecek yasal faizi ile birlikte rücuan tahsilini istemiştir. Davacı şirket, birleştirilen 09.11.2005 tarihli ek davada ise, aynı kaza ile ilgili olarak Ankara 13. İcra Müdürlüğü’nün 2005/2399, 2005/2400 ve 2005/2401 Esas sayılı dosyalarına toplam 52.022,88.-YTL ödeme yapıldığını belirterek, bu ödemeler sebebi ile fazlaya dair haklarının saklı tutularak davalının %20 kusur oranına düşen 11.445,00.-YTL’nin icra dosyasına yapılan ödeme tarihleri ile hesaplanacak faizi ile birlikte tahsilini istemiştir. Mahkemece, davanın ve bu dava ile birleştirilen aynı mahkemenin 2005/1351 Esas sayılı davasının kabulü ile, 26.424,47.-YTL. alacağın icradaki ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizleri ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 388/son maddesi gereğince, hüküm kısmında istek sonuçlarından her biri hakkında taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında birer birer, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Öte yandan, aynı kanunun 389. maddesinde de verilen karar ile iki tarafa yükletilen yükümlülüklerin kuşku ve duraksama gerektirmeyecek surette çok açık olarak yazılması gerektiği hüküm altına alınmıştır. Mahkemece, hüküm fıkrasında her ne kadar birleştirilen 2005/1351 Esas sayılı davanın da kabulüne karar verildiği belirtilmiş ise de, sadece kısmi davada hesap bilirkişisi tarafından hesaplanan miktara hükmedilmiş, birleştirilen davadaki istem konusunda inceleme yapılmamıştır. Dosya içeriğinden, davalının davacıya ait işyerinde şantiye şefi olarak çalıştığı, 11.04.2000 tarihinde işyerinde meydana gelen iş kazasında dava dışı sigortalı işçi E.İ.'in %50 oranında sürekli iş göremezliğe uğradığı, anılan işçi tarafından açılan maddi ve manevi tazminat davasında Ankara 1. İş Mahkemesi'nin 19.06.2003 gün ve E:2000/1715, K:2003/980 sayılı kararı ile 7.523,04.YTL maddi ve 15.000,00.-YTL manevi tazminata hükmedildiği, yargılama sırasında alınan kusur raporunda, davacı şirketin %60, davalı şantiye şefi Mete Acar'ın %20, dava dışı formen Cemil Demirel'in %10, dava dışı sigortalı E.İ.’in %10 kusurlu bulunduğu, söz konusu kararın Ankara 8. İcra Müdürlüğü'nün 2003/3812 esas sayılı dosyası ile 26.07.2003 tarihinde takibe konulduğu ve davacı şirket tarafından 17.02.2004 tarihinde 53.638,70.-YTL, 24.06.2004 tarihinde 32.000,00.-YTL, 07.07.2004 tarihinde 4.000,00.-YTL, 15.07.2004 tarihinde 5.000,00.-YTL, 03.08.2004 tarihinde 10.000,00.-YTL, 13.08.2004 tarihinde 10.000,00.-YTL, 16.08.2004 tarihinde 2.272,00.-YTL ve 25.08.2004 tarihinde 2.011,30.-YTL. olmak üzere toplam 118.922,00.-YTL ödeme yapıldığı, 27.07.2005 tarihli hesap bilirkişisi raporunda, davalının kısmi davada sorumlu olduğu miktarın 26.424,46.-YTL olarak hesaplandığı, anılan tazminat davasının Dairemizin 14.02.2005 tarihli kararı ile düzeltilerek onandığı ve maddi tazminat miktarının 16.693,29.-YTL’ye yükseltildiği görülmüştür.Birleştirilen ek davada, davacı şirket, Ankara 13. İcra Müdürlüğü’nün 2005/2399, 2005/2400 ve 200572401 Esas sayılı dosyaları ile aleyhlerine takip yapıldığını ve toplam 52.022,88.-YTL ödeme yaptıklarını iddia etmiştir. Mahkemece, bu takip dosyalarının getirtilmesi için yazılan müzekkerede 2005/2399 Esas sayılı dosya yerine taraflarla ilgisi olmayan 2005/2300 Esas sayılı dosya yazılmış ve ilgili icra müdürlüğünce de 2005/2300 Esas sayılı dosya gönderilmiştir. Davacı şirket tarafından, Ankara 13. İcra Müdürlüğü’nün 2005/2401 Esas sayılı dosyasında 09.05.2005 tarihinde 5.654,50.-YTL, 2005/2400 Esas sayılı dosyasında ise, 09.05.2005 tarihinde 2.923,73.-YTL ödemede bulunulmuştur. Mahkemece yapılacak iş, Ankara 13. İcra Müdürlüğü’nün 2005/2399 Esas sayılı dosyasını da getirtmek, davacının ek davadaki istemini incelemek, davalının sorumlu olduğu miktarı hesaplamak, kısmi dava ile birlikte değerlendirerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 05.07.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.