MAHKEMESİ :İş MahkemesiDavacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün davacı ve davalılardan .... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.K A R A R 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı şirket vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,2-Dava, 16.05.2007 tarihinde gerçekleşen iş kazası sonucu %8.3 oranında sürekli iş göremezliğe uğrayan davacının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.Yerel mahkemece Dairemizin Bozma ilamına uyulması neticesinde, davalı .... şirketinin kusuru bulunmadığından davanın reddine, diğer davalı .... bakımından davanın kısmen kabulü ile 23.388,86TL maddi tazminatın, 10.000TL manevi tazminatın olay tarihinden (16/05/2007) itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazla talebin reddine karar verilmiştir.Bozma ilamından sonra toplanan delillere göre ; 9.11.2013 tarihli kusur raporuna göre ; davalı .....'in kazaya sebep olan raylı demir kapının günümüz teknololik gelişmelelerine uygun olarak emniyetli hale getirlmemesi, kapının rayından çıkmaması ve devrilmemesi için tedbir alınmaması, arızalı olduğu belirtilmiş olmasına rağmen tamir ve bakım kontrolü yaptırılmamasından dolayı %90 oranında, davacı ...'nın dikkatsiz ve tedbirsiz davranmış olmasından dolayı %10 oranında kusurlu oldukları, davalı .... şirketinin olayda kusurunun bulunmadığının belirtildiği, 10.9.2014 tarihli hesap raporuna göre davacının maddi zararının geçici iş göremezlik ödeneğinin rücuya tabi kısmı tenzil edildikten sonra 27.746.80 TL olduğunun bildirildiği anlaşılmaktadır.Davacı, maddi ve manevi tazminat istemini müteselsil sorumluluk esasına göre işverenlere yöneltmiştir. Birden çok kimsenin birlikte neden oldukları zarardan sorumluluklarını düzenleyen Borçlar Kanunu’nun 50. maddesi (tam dayanışmalı sorumluluk) ya da birden çok kimsenin değişik nedenlerle meydana getirdikleri aynı zarardan sorumluluklarını düzenleyen Borçlar Kanunu’nun 51. maddesi (eksik dayanışmalı sorumluluk) uyarınca ve aynı yasanın 142. maddesi hükmüne dayanarak davacı, zararının tümünü müteselsil sorumlulardan biri aleyhine açacağı bir dava ile isteyebileceği gibi, sorumluların hepsi aleyhine açacağı tek bir dava ile de talep edebilir. Anılan yasanın 141. maddesi gereğince teselsül, ister yasadan, ister sözleşmeden doğmuş olsun, bu kuraldan yararlanmak için, zarara uğrayanın, daha geniş bir deyimle alacaklının talebi gereklidir. Somut olayda, zarara uğrayan işçi (alacaklı) bu hakkını açık olarak kullanmış, yani müteselsilen tahsil isteğinde bulunmuştur. Bu durumda, davalıların davacıya karşı müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmaları gerekirken yazılı şekilde alt işveren davalı .... Limited Şirketi yönünden davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davalı ....ye yükletilmesine, 14/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.