Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4690 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 1583 - Esas Yıl 2015





Tebliğname No : 10 - 2008/254516 Mahkeme : OSMANİYE 1. Ağır Ceza MahkemesiKarar Tarihi - Numarası : 12/06/2008- 2007/135 esas ve 2008/95 karar Suç : 1-Uyuşturucu madde ticareti yapma 2- İnfaz kurumuna yasak eşya sokmaDosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:A) Sanık Mehmet hakkındaki mahkûmiyet hükmünün incelenmesi:Sanık hakkında tamamlanmış “uyuşturucu madde temin etme ve nakletme” suçu ile teşebbüs aşamasında kalan “ceza infaz kurumuna uyuşturucu madde sokma” suçundan ayrı ayrı uygulama yapılarak sonuç cezaların bulunması; daha ağır sonuç doğuran suç esas alınarak belirlenecek cezanın TCK'nın 297. maddesinin 1. fıkrasının 2. cümlesi gereğince yarı oranında artırılarak sonuç cezanın saptanması gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile eleştiri dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,B) Sanık Yaşar hakkındaki mahkûmiyet hükmünün incelenmesi:Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipinin doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Uyuşturucu maddenin bulundurulma amacı “kullanmak ise” 191. maddedeki suç; “satma, başkasına verme gibi bir amaç varsa” 188. maddenin 3. fıkrasındaki suçun oluşacağı, bu bağlamda, sanığın kullanmak istediği uyuşturucu veya uyarıcı maddeyi temin etmesi için bir başkasını görevlendirmesinin durumu değiştirmeyeceği; bu durumda, temin edenin TCK'nın 188. maddenin 3. Fıkrasındaki suçu, kullanma amacında olanın ise TCK'nın 191. maddesindeki suçu işlemiş olacağı, sanığın suç konusu esrarı kullanma dışında bir amaç için temin edeceğine ve bulunduracağına ilişkin delil bulunmaması nedeniyle, sanığın fiilinin teşebbüs aşamasında kalan “kullanmak için uyuşturucu madde kabul etme ve bulundurma” ve “ceza infaz kurumuna uyuşturucu madde sokma” suçlarını oluşturacağı, belirtilen suçlardan ayrı ayrı uygulama yapılarak sonuç cezalar bulunup daha ağır sonuç doğuran suç esas alınarak belirlenecek cezanın TCK'nın 297. maddesinin 1. fıkrasının 2. cümlesi gereğince yarı oranında artırılarak sonuç cezanın saptanması gerektiği gözetilmeden uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması, 2- Sanığın tekerrüre esas alınan adli sicil kaydında yer alan Osmaniye 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 17.11.2006 tarihli ve 2005/249 esas, 2006/567 karar sayılı ilamı ile verilen 1.500 Türk Lirası adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün 1412 sayılı CMUK'nın 305/son maddesine göre kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, ancak Osmaniye 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 10.11.2005 gün 2003/640 esas ve 2005/98 karar sayılı ilamına konu sabıkasının tekerrüre esas alınması gerekirken tekerrüre esas alınması gereken mahkûmiyet kararının yanlış gösterilmesi,3- Adli para cezasının, 5083 sayılı Kanun'un 1. maddesi ile hükümden sonra 01/01/2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulu'nun 04/04/2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması,Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün BOZULMASINA,16.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.