Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1159 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 16282 - Esas Yıl 2015





Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapmaHüküm : Mahkûmiyet Dosya incelendi.GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :Sanık müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğinin, hükmedilen hapis cezasının süresine göre, 5320 sayılı Kanun'un 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 318 ve 5271 sayılı CMK'nın 299. maddeleri uyarınca reddine karar verilerek, duruşmasız olarak inceleme yapılmıştır. Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Alıcı olarak görevlendirilen adli kolluk görevlilerinin 12.03.2013 tarihinde 10 TL verip sanıktan 1 paket esrar satın almaları sonrasında, aynı görevlilerin 21.03.2013 tarihlerinde sanıktan tekrar esrar satın aldıkları ve sanığın da suça konu eylemlerini ikrar ettiğinin anlaşılması karşısında; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 28.04.2015 tarih, 2014/462 esas, 2015/135 karar ve 2014/848 esas, 2015/136 karar sayılı kararlarında da bahsedildiği üzere; kolluk görevlilerinin gerçek iradesinin uyuşturucu madde satın alma değil, suçu ve failini belirleyecek suç delilini elde etme olduğu, sanığın hareketlerinin bütünüyle “uyuşturucu maddeyi satışa arzetme” suçunu oluşturduğu, somut olayda “uyuşturucu madde satma” suçunun gerçekleşmediği gözetilmeden, sanığın bir suç işleme kararı icrası kapsamında birden fazla uyuşturucu madde satma suçunu işlediği kabul edilerek, hükmolunan cezasından TCK'nın 43. maddesi uyarınca artırım yapılması suretiyle fazla ceza belirlenmesi, 2-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyizi itirazları bu nedenle yerinde bulunduğundan hükmün BOZULMASINA, 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.