Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 889 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 10252 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Sulh Hukuk MahkemesiTaraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur. Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:K A R A RTaraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından 22.09.2014 havale tarihli dilekçe ile; "...Davacının bildirdiği iki tanık dinlendikten sonra, kendilerinin bildirdiği beş tanıktan ikisinin dinlenmesine karar verdiğinden, hâkimin tarafsızlığından şüphe duyulduğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.Reddedilen Hâkim ...'nın, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin HMK 41/b maddesi gereğince reddine ve ret talebinden bulunan davalının HMK 42/4 maddesi uyarınca takdiren 2.000.-TL para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davalı vekili Av. ... tarafından temyiz edilmiştir.H.M.K.'nun 36. maddesine göre reddi hâkim yoluna, taraflardan birisi veya onun adına takip yetkisi bulunan yetkili vekili tarafından, vekâletnamesinde özel yetkisi var ise (H.M.K. m.74) başvurulabilir.Somut olayda, reddi hâkim yoluna başvuran davalı vekiline, vekil olarak atandığına ilişkin ... 1. Noterliğince düzenlenen 03 Ocak 2013 gün 00178 yevmiye nolu vekâletnamede hâkimin reddi yoluna başvurulabilmesi için özel yetki verilmediği anlaşılmaktadır. O halde; mahkemece, reddi hâkim talebinin esası incelenmeksizin bu usûlü eksiklikten reddedilmesi gerekirken, yazılı şekilde talebin esası hakkında değerlendirme yapılarak hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırıdır. Kabule göre de; mercinin, HMK'nun 42. maddesi uyarınca inceleme yaparak istemin esası hakkında ret veya kabul kararı vermesi gerekirken, reddedilen hâkime tanınan ve esas hakkındaki hükümle birlikte temyiz kanun yolu açık bulunan HMK'nun 41. madde uyarınca inceleme yaparak geri çevirme niteliğinde ret kararı vermesi de doğru değildir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile merci kararının BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nun 440/III-3 maddesi uyarınca hâkimin reddi istemine ilişkin Yargıtay tarafından verilen kararlara karşı karar düzeltme yasa yoluna başvurulamayacağına, temyiz harcının istek halinde iadesine 24/02/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.