MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 17/04/2014NUMARASI : 2009/476-2014/303Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ile Tapu Müdürlüğüne izafeten davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne, davacılar vekilinin duruşma isteminin değerden reddine karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:K A R A RDavacı muris Kemal Tolun mirasçılarının mahkemeye sundukları 29.10.2009 havale tarihli dava dilekçelerinde özetle; K.Maraş ili, Merkez ilçe, T. köyüne bağlı Alaçayır mevkiinde bulunan tapunun Nisan 1962 tarih ve cilt 201 sahife 38 ve sıra No:10 da kayıtlı tarla vasıflı taşınmazın murislerine ait iken ölümü ile kendilerine intikal ettiğini, ancak yörede yapılan kadastro çalışmaları esnasında hazır bulunamadıklarından adlarına tespit edilmeyip, kısmen orman olarak kısmen de karayolu olarak tespit gördüğünü sonradan öğrendikleri, oysa bu taşınmazın murislerine ait özel mülkiyete konu yer iken, ölümü ile kendilerine kalması gereken yer olduğundan bahisle, orman alanı dışında kalan kısmının mülkiyetinin kendilerine ait olduğunun tespitini ve adlarına tapuya tescili ile 2/B kanunu hükümlerince orman alanı olarak bırakıldığını öğrendikleri bölümlerin ise yine 2/B kanunu hükümlerince adlarına tapuya tescili istemiyle dava açmışlardır. Mahkemece; 1- Davanın değişik kısmen kabul kısmen reddi ile Döngel köyünde kain fen bilirkişisi M. Y. ve Orman Mühendisi bilirkişi E. D. K.tarafından hazırlanan 01/03/2013 tarihli olup 04/03/2013 havale tarihli ortak bilirkişi raporuna ekli krokide davalı taşınmazda (A) harfi ile gösterilen 650,82 m2, (C) harfi ile gösterilen 6245,79 m2 ve (D) harfi ile gösterilen 596,20 m2 yüzölçümlü bölümlerin davacıların kök tapu kayıt sınırları içerisinde bulunduğu ancak, eylemli olarak Karayolu yol içi ve kenarında kaldığı tespit edildiğinden ve bu yönüyle tescil usûlen mümkün görünmediğinden mülkiyetinin davacılara ait olduğunun tespitine, yine aynı ortak bilirkişi raporuna ekli krokide davalı taşınmazda (B) harfi ile gösterilen 6282,88 m2 ve (B1) harfi ile gösterilen 388,68 m2 bölümlerin evveliyatının orman olduğu anlaşılmış ise de fiili olarak yol güzergahı içerisinde kaldığı anlaşılmakla davacı tarafın ve davalı Hazinenin tespit ve tescil taleplerinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı Hazine vekilince temyiz edilmiştir.Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, davalı taşınmazın bir kısmının mülkiyetinin adlarına tespiti ve orman olarak tespit edilen bölümünün tapusunun iptali ile adlarına tapuya tescili istemine ilişkindirDava konusu taşınmazın bir kısmının bulunduğu Kahramanmaraş ili, Tekir kasabası orman kadastro çalışması 15.06.1999 tarihinde kesinleşmiştir. Dava konusu taşınmazın bir kısmının bulunduğu Kahramanmaraş ili, Döngel ilçesi orman kadastro çalışması 22.09.1989 tarihinde kesinleşmiştir. Dava konusu yerler Tekir ve Döngel köyü tapulama haritaları ile karşılaştırılmış olup, Tekir köyü 1 nolu tapulama haritasına göre Döngel köyü tapulama sahasında bırakılmıştır. Döngel köyünde yapılan tapulama çalışmalarında ise orman olarak tapulama çalışmalarının dışında bırakılmıştır. Tekir köyünde bu bölgede yapılan tapulama çalışmalarının sonucu 11.04.1985 tarihinde ve Döngel köyünde yapılan tapulama çalışmalarının sonucu ise 05.07.1985 tarihinde kesinleşmiştir.Dava konusu (A) harfi ile gösterilen taşınmazın bulunduğu Tekir köyünde 15.06.1999 tarihinde, yine dava konusu (B), (B1), (C) ve (D) harfi ile gösterilen taşınmazların bulunduğu Döngel köyünde orman kadastrosu 22.09.1989 tarihinde kesinleşmiştir.Mahkemece verilen karar, usûl ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki; davacılar TMK 713. maddesi gereğince taşınmazın adlarına tescili istemiyle açmış ancak, Hazine ve taşınmazın bulunduğu köy tüzel kişiliklerine husumet yöneltilmemiştir. Davaya konu taşınmaz yöresinde yapılan orman kadastro çalışmaları sırasında orman olarak tespit harici bırakılmıştır. Ormanların mülkiyeti Hazineye, kullanma hakkı ise, Orman Yönetimine aittir. Öyleyse; Hazineye de husumetin yöneltilerek davanın açılması gerekirken, sadece davalı Orman Yönetimi ve Tapu Müdürlüğüne yönelik açılan davanın görülüp sonuçlandırılması doğru değildir. Bu nedenle; mahkemece, kanunî hasım olan Hazine ve taşınmazın bulunduğu köy tüzel kişilikleri davaya dahil edilerek husumet yaygınlaştırılıp taraf teşkili sağlanmalı, taraflardan delil ve belgeleri istenmeli, bundan sonra oluşacak sonuç çerçevesinde bir karar verilmelidir.Ancak; 06.12.2012 tarihli Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6360 sayılı Kanunun 1. maddesi ile; Büyükşehir statüsündeki illere bağlı ilçelerin mülki sınırları içerisinde yer alan köy ve belde belediyelerinin tüzel kişiliği kaldırılmış, köyler mahalle olarak, belediyeler ise belde ismiyle tek mahalle olarak bağlı bulundukları ilçenin belediyesine katılmıştır. Aynı Kanunun geçici 1. maddesinin onüçüncü fıkrasında, 1. maddeye göre tüzel kişiliği kaldırılan belediye ve köylerin mahkemelerde süren davalarında katıldıkları ilçe belediyesinin taraf olacağı belirtilmektedir. Somut olaya gelince; karar tarihinden önce yürürlüğe giren 6360 sayılı Kanunun yukarıda belirtilen ilgili maddeleri uyarınca taşınmazın bulunduğu köy tüzel kişilikleri mahalle olarak, bağlı bulundukları İlçe Belediyesine katıldığı ve tüzel kişiliklerinin son bulduğu, başka bir deyişle davada aktif husumet ehliyetinin bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda; mahkemece, 6360 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin onüçüncü fıkrası gereğince, davalı köyün bağlı bulunduğu Döngel köyü ve Tekir kasabasının bağlandığı Oniki Şubat Belediye Başkanlığının davaya katılımı sağlanarak taraf teşkili sağlanmalı, delilleri toplanmalı, ondan sonra, davanın esası hakkında bir karar verilmelidir. Açıklanan hususlar gözetilmeksizin, taraf teşkili sağlanmadan yazılı biçimde hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırıdır.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacılar vekili ve davalı Hazinenin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer yönlerin bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde iadesine 11/06/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.