Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9999 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 24414 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Aile MahkemesiDAVA TÜRÜ : BoşanmaTaraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen yetkisizliğe dair olan hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Dava, 27.01.2014 tarihinde ...'da açılmış, davalı süresi içinde yetki itirazında bulunmuş, mahkemece yetkisizlik kararı verilmiş, kararı davacı temyiz etmiştir.Boşanma veya ayrılık davaları eşlerden birinin yerleşim yerinde açılabileceği gibi, davadan önce son defa altı aydan beri birlikte oturdukları yer mahkemesinde de açılabilir (TMK md. 168). Bu yerlerden birini seçme hakkı, davayı açana aittir. Dava tarihinde alınan resmi kayıtta davacının dava tarihi itibarıyla yerleşim yeri "..." görülmektedir. Yerleşim yeri adreslerinin tutulmasında kişilerin yazılı beyanı esas alınır (5490 s. NHK md. 50/2). ... Müdürlüklerine yapılan yerleşim yeri adresine ilişkin beyanlar aksi sabit oluncaya kadar geçerlidir (Adres Kayıt Sistemi Yönetmeliği md. 13/1). Şu halde, aksi kanıtlanıncaya kadar merkezi adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yerine ilişkin beyana geçerlilik tanınmalıdır. Davalı, davacının yerleşim yeriyle ilgili kayıttaki bilginin aksini gösteren bir delil getirememiş, karinenin aksini ispatlayamamıştır.Davacının yerleşim yerini kötü niyetli olarak ...'ya aldırdığına ilişkin bir delil de bulunmamaktadır. Bu durumda dava, davacının yerleşim yerinde ikame edilmiştir. O halde, yetki itirazının reddi ile işin esasının incelenmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi.