Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9733 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 24929 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Aile MahkemesiDAVA TÜRÜ : BoşanmaTaraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Davacı taraf 8.9.2014 tarihli duruşmaya mazeretsiz olarak katılmamış, davalı taraf davayı takip ettiğini belirterek yargılamanın devamını istemiştir. Mahkeme davacının duruşmaya katılmamasını boşanma iradesinden vazgeçme olarak kabul edip davayı reddetmiştir. Davacının duruşmaya katılmaması boşanma iradesinden vazgeçtiği anlamına gelmez.Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, mahkemenin de kabulünde olduğu üzere davalı kocanın; kadının ayrı yaşadıkları sırada hamile kaldığını iddia ederek çocuğun babası olduğundan şüpheye düştüğü, kadını çocuğun kendisinden olmadığını söylemek suretiyle rencide ettiği ve kadını terk ettiği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK md. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.