Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 939 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 15103 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :Amasya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi TARİHİ :17.2.2010NUMARASI :Esas no:2009/194 Karar no:2010/81Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa, 31.3.2011 tarihli 6217 sayılı Kanunun 3. maddesiyle ilave edilen Geçici 3. maddenin (1.) fıkrası gereğince;1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin hükümlerinin uygulanması gerekmiştir.Davacılar tarafından açılan davada, küçük M.'yi evlat edinmelerine karar verilmesinin talep edildiği, mahkemece yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne ve M.K.'ın davacılar tarafından evlat edinilmesine izin verilmesine karar verildiği, kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği ve davaya Aile Mahkemesi sıfatıyla bakılmadığı anlaşılmıştır.Bilindiği üzere, 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 315. maddesi gereğince evlatlık ilişkisi mahkeme kararı ile kurulacağından, mahkemece M.K.'ın davacılar tarafından evlat edinilmesine şeklinde karar verilmesi gerekirken, evlat edinilmesine izin verilmesine şeklinde karar verilmesi doğru görülmemiştir.Ayrıca, 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4'üncü maddesinin birinci bendinde, 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun Üçüncü Kısım hariç olmak üzere İkinci Kitabı ile 03.12.2001 tarihli ve Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna göre aile hukukundan doğan dava ve işlerde aile mahkemelerinin görevli olduğuna ilişkin hüküm getirilmiş bulunduğundan, 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun yürürlüğe girdiği 1 Ocak 2002 tarihinden itibaren evlat edinme davalarında görevli olan asliye hukuk mahkemesinin görevi, aile mahkemelerinin kuruluşuyla sona erdiğinden mahkemece davaya aile mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken bu hususa dikkat edilmemiş olması da usul ve yasaya aykırıdır.SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6. maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeple kabulü ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi.