Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9354 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26089 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Sakarya 2. Aile MahkemesiTARİHİ :01.10.2013 NUMARASI :Esas no:2013/161 Karar no:2013/685 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından kusur belirlemesi ve tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Mahkemece, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda eşit derecede kusurlu oldukları kabul edilerek, davacı kadının tazminat isteklerinin reddine karar verilmiş ise de, yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davalı (koca)'nın sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı, başka bir kadından 3.3.2012 tarihinde Tuba isimli bir çocuğunun olduğu anlaşılmaktadır. Davacı kadına kusur olarak yüklenen olaylar ise, taraflarca karşılıklı olarak 23.11.2006 ve 9.1.2007 tarihlerinde açılan boşanma davalarından önceki döneme aittir. Davacı kocanın 23.11.2006 tarihinde açtığı boşanma davası ispatlanamadığından bahisle reddine karar verilmekle, kadının kusursuzluğu kesin hüküm halini almış olduğuna ve kadının red tarihinden sonra yeni bir kusuru ispatlanamadığına göre, eldeki bu davada kusurunun bulunmadığının kabulü gerekir. Tüm bu hale göre, boşanmaya neden olan olaylarda, davacı kadının feragat nedeniyle reddedilen boşanma davasından sonraki dönemde, sadakatsiz davranışlarda bulunan davalı kocanın tamamen kusurlu olduğunun kabulü zorunludur. Kusur durumu böyleyken, mahkemenin tarafları eşit kusurlu kabul etmesi ve buna bağlı olarak davalı kadının maddi ve manevi tazminat isteklerini reddetmesi isabetsiz olmuş ve bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple kusur belirlemesi ve maddi-manevi tazminat yönlerinden davacı kadın yararına BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.