Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9043 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 25721 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Büyükçekmece 2. Aile MahkemesiTARİHİ :30.09.2013 NUMARASI :Esas no:2012/1117 Karar no:2013/1198 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (koca) tarafından kusur belirlemesi, nafakalar, tazminatlar ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle "eşinin yüzünü bile görmek istemediğini" söyleyen davalı kadının, boşanmaya sebep olan olaylarda az da olsa kusurlu bulunduğunun ve davacı kocanın boşanma davası yönünden Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşullarının oluştuğunun anlaşılmasına göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dıında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Davacı koca davada kendisini vekille temsil ettirdiğine göre boşanma davasının kabulü sebebiyle karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücreti takdir ve tayini gerekirken, bu hususun nazara alınmaması doğru olmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.