MAHKEMESİ :Kırıkkale 2. Aile MahkemesiTARİHİ :18.07.2013 NUMARASI :Esas no:2011/457 Karar no:2013/421 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (koca) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Mahkemece, "evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı, bu sonuca davacının ağır kusuruyla ulaşıldığı" kabul edilerek, dava reddedilmiştir. Evlilik birliği, ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede sarsılmış olursa, eşlerden her biri boşanma davası açabilir. Bu halde davacının kusuru daha ağır ise, davalının açılan davaya itiraz hakkı vardır. Bununla beraber bu itiraz, hakkın kötüye kullanılması niteliğinde ise, boşanma kararı verilebilmesi için, evliliğin devamında davalı ve çocuklar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmamış olmalıdır. (TMK.m.166/1-2) Davacının, uzun yıllar önce evdeki eşyaları da alarak davalıyı terk ettiği ve bir başka kadınla birlikte yaşamaya bağladığı, bu kadından çocuklarının olduğu, tarafların onbeş yıldan fazla bir süreden beri ayrı yaşadıkları bu sebeple davacının ağır kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Davalının da, kocasına küfür ve hakaret ettiği gerçekleşmiştir. Bu durumda davalının az da olsa kusuru mevcuttur. Davalı, davaya karşı çıkmamış, kendisi yönünden de fiilen bir evliliğin kalmadığını ifade etmiştir. Tarafların uzun süreden beri fiilen ayrı yaşadıkları, ortada bir aile birliğinin kalmadığı ve az kusurlu olan davalının davaya itiraz etmemiş olduğu nazara alınarak tarafların Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi gereğince boşanmalarına karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile isteğin reddi doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.