Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8731 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 7554 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ:Nevşehir Aile MahkemesiTARİHİ :04.02.2010 NUMARASI:Esas no:2008/390 Karar no:2010/46Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, nafaka ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Davalı kocanın katılma yoluyla temyizinin harcı ve kaydı bulunmadığından incelenmesine yer olmadığına,2-Davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;a-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.b-Davalı tanıklarının beyanlarında geçen olaylardan sonra taraflar Nevşehir İli Gülşehir İlçesine taşınarak bir süre daha burada birarada yaşamışlar, karşılıklı olarak birbirlerinden kaynaklanan önceki kusurlu davranışları affetmişler, en azından hoşgörü ile karşılamışlardır. Davacının daha sonra evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda bir kusuru ispat edilememiştir. Müşterek haneyi terkedip İstanbul'a dönen ve eşini de arayıp sormayan koca birlik görevlerini yerine getirmemesi suretiyle evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda tamamen kusurludur. Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK.md,4 BK.md.42 ve 44 ) dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer yönlerin yukarıda 2/a bendinde gösterilen nedenlerle ONANMASINA, yukarıda 1.bentte gösterilen nedenle davalının katılma yoluyla temyizinin incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcın yatıran davacı kadına geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.