MAHKEMESİ :Bakırköy 6. Aile MahkemesiTARİHİ :04.06.2013 NUMARASI :Esas no:2011/23 Karar no:2013/593 Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (koca) tarafından; kendisinin boşanma davası, tazminat talepleri, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen nafaka ve maddi tazminatın miktarları yönünden, davalı-karşı davacı (kadın) tarafından ise; lehine hükmedilen nafaka ve maddi tazminatın miktarları ve manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine paranın alım gücüne , ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran davalı-karşı davacı (kadın) yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK.md.174/1) takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. 3-Davalı, karşı boşanma davasıyla birlikte, evlenmeleri sırasında kendisine takılan altın cinsindeki ziynet eşyalarının aynen iadesini de talep etmiş, yargılama sırasında bu talebiyle ilgili olarak nispi peşin harcı da tamamlamıştır. O halde bu talebin esası incelenebilir haldedir. Toplanan deliller değerlendirilerek ziynetlerin esasıyla ilgili bir hüküm kurulması gerekirken, bu hususta "usulüne uygun açılmış bir dava bulunmadığı" gerekçesiyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır. 4-Davacı-karşı davalı (koca), boşanma davasına ilişkin dava dilekçesinde; ortak konuttaki ortak kullanılan eşyalarının davalı tarafından alınıp götürüldüğünü ileri sürerek bu sebeple uğradığı zarar karşılığında davalıdan 20.000 TL maddi tazminat talep etmiştir. Bu talep boşanmaya bağlı ve onun fer'isi niteliğinde olmayıp, bağımsız bir taleptir. Davacı, aynı davalıya karşı olan birbirinden bağımsız birden fazla asli talebini aynı dava dilekçesinde ileri sürebilir. (HMK.m.110/1) Böyle bir durumda dava açılırken yatırılmış olan başvurma harcı, dava dilekçesindeki biri diğerinin fer'isi niteliğinde olmayan birden fazla talebi kapsar. Ne var ki, bağımsız nitelikteki bu talep nispi harca tabidir. Nispi peşin harç noksanlığının tamamlanması halinde bu talep incelenebilir. Öyleyse davacı-karşı davalı (koca)'ya, boşanmanın fer'isi niteliğinde bulunmayan maddi tazminat talebi üzerinden nispi harç noksanlığını tamamlama imkanı verilmeden, bu taleple ilgili yazılı şekilde karar verilmesi doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle davalı-karşı davacı (kadın) yararına, (4.) bentte gösterilen sebeple de koca yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.