Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8294 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18219 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Burhaniye l.Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :9.4.2013NUMARASI :Esas no:2012/688 Karar no:2013/262 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (koca) tarafından davacı-davalı kadın tarafından açılan boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, müşterek çocuk Yavuzhan'ın velayeti, nafakalar ve manevi tazminat istemi hakkında karar verilmemesi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 08.04.2014 günü temyiz eden davalı-davacı S.. I.. vekili Av. A... Ö.. geldi. Karşı taraf davacı-davalı A.. I.. ile vekilleri gelmediler. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre davalı-davacı kocanın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2- Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası çoktur. Mahkemece Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır. 3-Müşterek çocuk Oğuzhan 14.1.1995 doğumlu olup karar tarihinden önce ergin olmuş ve bu çocuk yönünden mahkemecc velayet düzenlemesi yapılmamıştır. Yargılama sırasında ara karar ile hüküm altına alınan tedbir nafakasının ergin olma tarihi olan 14.1.2013 tarihi itibariyle sona erdirilmesi gerekirken, ergin olma tarihinden sonra da davalı-davacı kocanın tedbir nafakası ile yükümlü tutulması ve ergin olan çocuk yararına iştirak nafakasına hükmedilmesi usul ve yasaya aykın olup bozmayı gerektirmiştir. 4-Davalı-davacı kocanın manevi tazminat (TMK.md. 174/2) istemi hakkında olumlu ya da olumsuz hüküm kurulmamış olması da isabetsizdir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 1100.00 TL. vekalet ücretinin Ayşe'den alınıp Sezai'ye verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.