MAHKEMESİ :Kadıköy 1.Aile MahkemesiTARİHİ :5.3.2009 NUMARASI :Esas no:2009/81 Karar no:2009/138Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hükmün temyizen murafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan 27.4.2010 gününde duruşmalı temyiz eden davalı-karşılık davacı M.. Z.. D.. ile vekili Ö.. U...geldiler. Temyiz eden karşı taraf I.. D.. ile vekili gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle toplanan deliller ve davacı-davalı tanığı H..'nın beyanından davalı-davacı kocanın eşini sevmediğini, eşinin güven sarsıcı hareketlerinin bulunduğunu söylediği; eşini ve ailesini evden kovduğu; her ne kadar tanık H..'nın istınabe yolu ile dinlendiği mahkemeye davalı-davacı koca vekili davet edilmemiş ise de, bu usuli hata tek başına bozma nedeni olmadığı gibi, davalı-davacı koca vekilinin tanıkların yeniden dinlenilmesi yönünde bir istektede bulunmamış olmasına ve keza davalı-davacı tanıklarının ifadesinde geçen ve ceza davasına konu olan olayların ise davalı-davacı koca ile kayınvalidesi arasında geçen olaylar olup, bu olaylara davacı-davalı kadının katılımı ve müdahalesinin kanıtlanmamış olması sebebiyle kocanın davasının reddinde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davacı-davalı kadının tüm, davalı-davacı kocanın ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42 ve 44. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır. SONUÇ:Temyiz edilen kararın 2'nci bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan diğer bölümlerinin ise 1'nci bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 750.00 TL. vekalet ücretinin I..'dan alınıp M..Z..'ya verilmesine, aşağıda yazılı harcın I..'a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 67.20 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıran M.. Z..'ya geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.