Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 7983 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 22274 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ :Ilgın Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :7.10.2010NUMARASI :Esas no:2010/107 Karar no:2010/281Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Derdestlik itirazının kabulü için o davanın daha önce aynı veya başka bir mahkemede açılmış ve görülmekte olması, görülmekte olan dava ile yeni davanın aynı dava olması, başka bir ifade ile, her iki davanın taraflarının, konusunun ve dava sebeplerinin aynı olması zorunludur. Bu koşullardan herhangi biri mevcut değilse, derdestlik itirazı kabul edilemez. Davalı tarafından Konya 3.Aile Mahkemesinde açılan derdestliğe esas alınan boşanma davası ile bu davanın dava sebebi ve tarafların, davadaki sıfatlarının farklı olduğu, bu nedenle derdestlik koşullarının gerçekleşmediği, itirazın reddi ile işin esasının incelenmesi gerektiğinin nazara alınmadan, derdestlik itirazının kabulü ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur. SONUÇ: Temyize konu hükmün yukarıda l. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi.