Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 7708 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 3982 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ :Kadıköy 2. Aile MahkemesiTARİHİ :03.06.2010 NUMARASI :Esas no: 2010/141 Karar no:2010/465Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Hükmü temyiz eden davalı kararın tebliğinden önce, 23.07.2010 tarihinde verdiği dilekçesinde “maddi durumunun temyiz harç ve giderlerini yatırmaya uygun olmadığını” bildirerek “harç ve giderleri borçlanabileceğini” ifade etmiş, daha sonra verdiği 18.08.2010 tarihli dilekçesinde de bu isteğini yinelemiştir. Sözü edilen dilekçelerindeki beyan ve istek “adli müzaharetten yararlandırılması isteği” niteliğindedir. Karar kesinleşene kadar yargılama faaliyeti süreceğine ve henüz dava sonuçlanmamış olduğuna göre kanun yollarına başvuru için de “adli müzaharet” talep edilebilir (H.G.K.'nun 27.01.2010 tarihli 2010/19-49 esas, 2010/10 karar sayılı kararı). Bu istek hakkında mahalli mahkemece olumlu ya da olumsuz karar tesis edilmeden, ilgiliden temyiz harç ve giderlerini yatırması beklenemez. Bu bakımdan adli müzaharet talebi hakkında bir karar verilmeden davalıya temyiz harç ve giderlerini yatırması, aksi halde temyiz isteğinden vazgeçmiş sayılacağına ilişkin 01.10.2010 tarihinde çıkartılan mıhtıra sonuç doğurmaz ve buna dayanılarak kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilemez. Bu sebeple yerel mahkemece verilen “kararın temyiz edilmemiş sayılmasına” dair olan 12.01.2012 tarihli ek kararın bozularak kaldırılmasına karar verilmesi gerekmiş, mahkemece 13.02.2012 tarihli kararla davalının adli yardımdan yararlandırılmasına, temyiz harç ve giderlerinin Devletçe karşılanmasına karar verilmiş olduğu görülmekle, davalının temyiz itirazlarının incelenmesine karar verilmiştir.Davacı 13.04.2010 tarihli dilekçesinde tanıklarının isim ve adreslerini mahkemeye bildirmiştir. Gösterdiği bu tanıklardan vazgeçtiğine ilişkin bir beyanı bulunmamaktadır. Listede gösterilmemiş olan kimseler şahit olarak istima olunamaz ve ikinci bir liste verilemez (HUMK.md.274). Gösterilen tanıklar dinlenmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru bulunmamış, hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen 12.01.2012 tarihli ek kararın yukarıda birinci paragrafta gösterilen sebeple bozularak kaldırılmasına, davalının temyiz itirazlarının yukarıda ikinci paragrafta gösterilen sebeple kabulü ile temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.