MAHKEMESİ :Antalya 3. Aile MahkemesiTARİHİ :27.05.2013 NUMARASI :Esas no:2012/355 Karar no:2013/679 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından; lehine hükmedilen tazminatların, nafakaların ve müşterek çocuk için takdir edilen nafakanın miktarları yönünden, davalı (koca) tarafından ise; kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar ile kendi manevi tazminat talebi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır. 3-Davacı eş ve yanında bulunan müşterek çocuk için 2009 yılında açılan bağımsız nafaka davasında, davalının gelir durumu nazara alınarak o tarih itibariyle kadın için 400 ve çocuk için 350 TL tedbir nafakası tayin edilmiştir. Davalının o tarihten bu güne mali durumunda aleyhinde bir değişiklik bulunmamaktadır. Aksine dosya kapsamından mali durumunda iyileşme olduğu görülmektedir. Bu husus ve tarafların gerçekleşen ekonomik ve sosyal durumları, nafakanın niteliği ve günün ekonomik koşulları nazara alındığında, davacı eş ve velayetine bırakılan ortak çocuk için hükmedilen yoksulluk ve iştirak nafakaları yetersiz bulunmuştur. Daha uygun miktarlarda yoksulluk ve iştirak nafakası taktiri gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.