MAHKEMESİ :Kartal 2. Aile MahkemesiTARİHİ :17.02.2006 NUMARASI :850 - 112Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminat ve nafaka yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle * kadının istediği maddi tazminatın Türk Medeni Kanunu 174/1. madde kapsamında olduğunun anlaşılmasına göre aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Boşanmaya neden olan olaylarda güven sarsıcı davranışlarda bulunan ve birlik görevlerini yerine getirmeyen davalı-karşı davacı Gökhan ağır kusurludur. * Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz yada daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, evi birlikte seçeceklerini , birliğin giderlerine güçleri oranlarında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (MK.Md,4 BK.md.42 ve 44 ) dikkate alınarak * davacı- davalı İlknur yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir. Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen * davacı-davalı İlknur’un ağır yada eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. 4 BK. 42,43,44,49) dikkate alınarak *davacı-davalı İlknur yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.3-Davacı-karşı davalı İ.’un boşanmakla yoksulluğa düşeceği ve kusurunun davalı G.’a göre ağır olmadığı gerçekleşmiştir. Türk Medeni Kanunu madde 175 koşulları gerçekleştiği halde yoksulluk nafakası isteğinin reddi doğru değildir.S O N U Ç : Temyiz olunan hükmün 2, 3 nolu bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyize konu diğer yönlerin ise l nolu bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri veirlmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.