Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7030 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 5857 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Ankara 3. Aile MahkemesiTARİHİ :7.12.2011NUMARASI :Esas no:2010/364 Karar no:2011/1692Taraflar arasındaki kadın tarafından açılan "boşanma" ve "ziynet ve çeyiz eşyası alacağı" koca tarafından açılan "ortak çocukla geçici kişisel ilişki tesisi" davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı kadın tarafından tazminatların miktarı, çeyiz ve ziynet eşyası alacağı davasının reddi ve vekalet ücreti yönünden; davalı-davacı koca tarafından ise kadının kabul edilen boşanma davası ve fer'ileri ile vekalet ücreti yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 15.03.2013 günü duruşmalı temyiz eden davacı-davalı Ş.. H..S..Vekili Av. P.. E.. ve karşı taraf temyiz eden davalı-davacı vekili Av. F.. T..geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Davacı-davalı kadın, Türk Medeni Kanununun 174. maddesine dayalı maddi ve manevi tazminat için faiz talebinde de bulunmuştur. Bu talep hakkında mahkemece olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir (HMK.md.26).3- Açtığı boşanma davası kabul edilen davacı-davalı kadın kendisini vekille temsil ettirdiği halde; karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre yararına maktu vekalet ücreti takdir edilmemesi doğru olmamıştır. 4-Karar tarihindeki belirtilen tarife uyarınca; davalı-davacı (koca) yararına açtığı geçici kişisel ilişki davasının kabulü nedeniyle maktu, aleyhine açılan ziynet ve çeyiz eşyası davasının reddi nedeniyle de nispi tarifeye göre vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken; bu yönde bir hüküm oluşturulmaması, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle davacı-davalı (kadın) yararına, 4. bentte gösterilen sebeple de davalı-davacı (koca) yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1.bentte gösterilen sebeplerle ONANMASINA, taraf vekilleri duruşmaya geldiklerinden duruşma için takdir olunan 990.00 TL. vekalet ücretinin Y..'tan alınıp Ş..'ya ve 990.00 TL. vekalet ücretinin de Ş..'dan alınıp Y..'a verilmesine, temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.