Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6803 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 19971 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Kocaeli 2. Aile MahkemesiTARİHİ :31.05.2012 NUMARASI :Esas no:2009/918 Karar no:2012/403Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından; kusur belirlemesi, reddedilen nafakalar, manevi tazminat yönünden, davalı (koca) tarafından ise; velayet, kişisel ilişki, manevi tazminat ve nafakaların miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kocanın tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Yapılan yargılama, toplanan delillerden, davacı kadının güven sarsıcı davranışlar sergilediği, davalı kocasını küçük düşürdüğü, sevmediğini söylediği; davalı kocanın ise annesinin evliliğine müdahalesine ve davacı kadın üzerinde baskı kurmasına karşı çıkmadığı, istenmeyen şekilde ilişkiye zorladığı ve davacı kadını istemediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya neden olan olaylarda taraflar eşit derecede kusurludur. Hal böyle iken davacı kadının ağır kusurlu olarak kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak boşanmakla yoksulluğa düşeceği anlaşılan davacı kadının yoksulluk nafakası (TMK.m.175) isteminin reddi ve davalı koca lehine manevi tazminat (TMK.m.174/2) takdiri doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.3-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle kusur belirlemesi, nafakalar ve koca yararına hükmedilen manevi tazminat yönünden davacı kadın lehine BOZULMASINA, temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın E.'a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 103.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının A.'ye geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.