MAHKEMESİ :Kırşehir Aile MahkemesiTARİHİ :12.06.2012 NUMARASI :Esas no:2011/564 Karar no:2012/375Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davalarının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (kadın) tarafından, kocanın davasının kabulü, kusur belirlemesi, kendi nafaka ve tazminat taleplerinin reddi yönünden; davalı-davacı (koca) tarafından ise kadının davasının kabulü, kendi manevi tazminat talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre,davalı-davacı (koca)'nın temyiz itirazları yersizdir.2-Davacı-davalı (kadın)'ın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;a-Mahkemece her iki dava kabul edilip, boşanmaya neden olan olaylarda taraflar eşit kusurlu bulunarak karar verilmiştir. Toplanan delillerden; davacı-davalı (kadın)'ın birlik görevlerini ihmal etmesine karşılık, davalı-davacı (koca)'nın eşine fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu olaylara göre; evlilik birliği temelinden sarsılmıştır. Bu nedenle davalı-davacı kocanın boşanma davası yönünden Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşullarının gerçekleştiğinin kabulü gerektiğinden kocanın davasının da kabulü suretiyle boşanmaya karar verilmesi isabetli olduğundan, boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesi düzeltilmek suretiyle (HUMK md. 438/7) onanması yönüne gidilmiş ve davacı-davalı kadının bu yöne ilişkin temyiz itirazları ile aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.b-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK.md,4 TBK.md.50 ve 52 ) dikkate alınarak davacı-davalı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir. c-Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı-davalı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. md.4 TBK. md. 50, 51, 52, 58) dikkate alınarak davacı-davalı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.d-Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz (HMK md. 298/2). Davacı-davalı (kadın) tedbir ve yoksulluk nafakası talebinde bulunduğu ve kısa kararda taleplerin reddine karar verildiği halde; gerekçeli kararda, bu konuda bir hükme yer verilmemesi, yasaya aykırıdır. Mahkemece yapılacak iş, davacı-davalı (kadın)'ın nafaka talepleri hakkında yasaya uygun şekilde yeniden karar vermekten ibarettir. Nafakalar konusunda, açıklanan yönde işlem yapılmak üzere hükmün bozulması gerekmiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/ b, c, d bentlerinde gösterilen sebeplerle kadının maddi/manevi tazminat ve tedbir / yoksulluk nafakası talepleri yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. ve 2/a bentlerinde gösterilen sebeplerle boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesi düzeltilmek suretiyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden Sinan'a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 103.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Sibel'e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.