MAHKEMESİ :Ankara 6. Aile MahkemesiTARİHİ :28.03.2013NUMARASI :Esas no:2010/1668 Karar no:2013/333 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından, müşterek çocuk Yasin'in velayeti, nafakaların ve manevi tazminatın miktarı yönünden; davalı (koca) tarafından ise kusur belirlemesi, davacı kadın lehine hükmedilen nafakalar, tazminatlar ve müşterek çocuk Bestenur'un velayeti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kocanın tüm, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Tarafların müşterek çocuklarından Bestenur 2001 doğumlu, Yasin ise 2005 doğumludur. Mahkemece çocukların velayetleri farklı velilere verilmiştir ve kardeşler kısmen birbirlerini göremeyecek şekilde kişisel ilişki düzenlenmiştir. Mahkemece Yasin'in şahsi ilişki tesisinden sonra baba yanında kaldığı ve baba ile birlikte kalmaya devam etmek istediği gerekçe gösterilerek velayeti babaya bırakılmış ise de çocuk 2005 doğumlu olup idrak çağında değildir. Bu nedenle menfaatine uygun düşmeyen görüşüne itibar edilemez. Anne çocuklarını da yanına alarak müşterek haneden ayrılmış ve 10.12.2010 tarihinde boşanma davası açmıştır. Mahkemece 22.02.2011 tarihinde baba ile müşterek çocuk Yasin arasında geçici kişisel ilişki kurulmuş, baba çocuğu alarak ikamet ettiği İstanbul iline götürmüş ve kişisel ilişkinin bitim tarihi sonunda anneye teslim etmeyerek mahkeme kararına uymamıştır. Mahkemece; bu defa 04.10.2011 tarihinde Yasin ile anne arasında kişisel ilişki kurulmuştur. Velayet düzenlemesi yapılırken; göz önünde tutulması gereken temel ilke, çocuğun "üstün yararı"dır (Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme md. 3; Çocuk Haklarının Kullanılmasına İlişkin Avrupa Sözleşmesi m. 11; TMK m. 339/1. 343/1, 346/1; Çocuk Koruma Kanunu md. 4/b) Çocuğun üstün yararını belirlerken onun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaki ve sosyal gelişiminin sağlanması amacının gözetilmesi gereklidir. Özellikte kardeşlerin birbirlerinden ayrılmalarının onların bedeni ve fikri gelişimleri ile kardeşlik duygularını olumsuz yönde etkileyeceği de göz önüne alınarak ana bakım, şefkatine muhtaç 2005 doğumlu Yasin'in velayetinin de Türk Medeni Kanununun 182 ve 336/2. maddeleri uyarınca anneye bırakılması gerekirken babanın velayetine bırakılması usul ve kanuna aykırıdır. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.