Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 6329 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 20249 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ :Menemen Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :15.02.2012 NUMARASI :Esas no:2010/459 Karar no:2012/89Taraflar arasındaki "boşanma" ve "nafaka" davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (kadın) tarafından; birleşen boşanma davası, kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1- Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmaya karar verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden mahkemenin de kabulünde olduğu üzere, kadının eşine hakareti ve ailesinin evliliğe müdahalesine karşılık; kocanın da aşırı alkol alışkanlığı olup kavga çıkarttığı, kazancının bir kısmını bu alışkanlığı için harcadığı anlaşılmaktadır. Koca sayılan kusurunun dışında; kadına şiddet uygulamış, birlik görevlerini yerine getirmemiştir. Bu kusur belirlemesine göre boşanmaya neden olan olaylarda davalı-davacı koca daha fazla kusurludur. Gelişen bu olaylar karşısında evlilik birliğinin devamında taraflar bakımından bir yarar kalmadığı, Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesindeki boşanma koşullarının davalı-davacı kocanın kabul edilen davası yönünden gerçekleştiğinin kabulü gereklidir. Hal böyle iken mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi doğru değilse de; verilen boşanma kararı sonucu itibarıyla doğru olduğundan, davacı-davalı kadının bu yöne ilişkin temyiz itirazının reddi ile davalı-davacı kocanın boşanma davasında boşanmaya ilişkin hükmün gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanmasına karar verilmesi gerekmiş (HUMK.md.438/son) ve davacı-davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.2-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK.md,4 TBK.md.50 ve 52 ) dikkate alınarak davacı-davalı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.3-Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı-davalı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, davalı-davacının boşanmaya neden olan kusurlu davranışlarının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. md.4 TBK. md. 50, 51, 52, 58) dikkate alınarak davacı-davalı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemişti SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.