Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6276 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23005 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Küçükçekmece 2. Aile MahkemesiTARİHİ :17.07.2013 NUMARASI :Esas no:2012/155 Karar no:2013/722 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (kadın) tarafından; boşanma hükmü dışındaki hususlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, her iki boşanma davasının da kabul edildiğinin anlaşılmasına göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Davalı karşı davacı kadın 6.4.2012 tarihli karşı dava dilekçesinde nişan töreninde takı ve para ile evlilik hazırlıkları nedeniyle çekilen 10.000 TL kredi ve yapılan diğer masrafları belirterek toplamda 47.950 TL maddi tazminat talep ettiğini belirtmiş, sonrasında 11.06.2013 tarihli dilekçesi ile sadece kendi ailesinin taktığı takıların iadesini istediğini, karşı tarafın taktığı takıları istemediğini, ayrıca kredi çekerek kocaya verdiği paranın iadesini istediğini belirterek toplamda 22.850 TL talep etmiş ve bu bedel üzerinden nispi harcı tamamlamıştır. Yapılan yargılama sonucunda mahkemece ziynet eşyası talebinin reddi ile davacı davalı koca yararına 22.850 TL ziynet bedeli üzerinden nispi vekalet ücretine hükmedilmiştir. Bu durumda mahkemece davalı karşı davacı kadınının karşı dava dilekçesinde 10.000 TL olarak belirttiği evlilik hazırlıkları sebebiyle çekilen kredi miktarını da ziynet alacağı talebi içerisinde değerlendirdiği anlaşılmaktadır. Bu talep karz akdinden kaynaklanıp Borçlar Kanunu hükümlerine tabidir. Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine dair 4787 sayılı Kanunun 4. maddesinde yer alan aile hukukundan kaynaklanan dava ve işlerden değildir. Genel mahkemeler görevlidir. Görev, kamu düzenine ilişkin olup, hakim tarafından yargılamanın her aşamasında res'en gözetilir. Bu bakımdan davalı-karşı davacı kadının alacak talebi ile ilgili olarak görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, ziynet alacağı kapsamında değerlendirilerek reddi doğru bulunmamıştır. 3-Toplanan delillerden; dava konusu ziynetlerin nişan sırasında davacı davalı kocanın annesi tarafından toplandığı ve kadına iade edilmediği kanıtlanmıştır. Koca, kadının talep etmiş olduğu ziynetlerin adetlerine itiraz etmiştir. Davalı karşı davacı kadın sadece kendi ailesinin taktığı ziynetlerin bedelinin iadesini istediğine göre mahkemece bedeline hükmedilmesi talep edilen bu ziynet eşyalarının cins, nitelik ve sayısının, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 31. maddesindeki "hakimin davayı aydınlatma ödevi" çerçevesinde kadına açıklattırılarak; bu açıklamaya göre ziynetlerin dava tarihi itibariyle bedelinin tespit edilmesi için nişan görüntülerinin de değerlendirilerek bilirkişi incelemesi yaptırılması ve gerçekleşecek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken; eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup; bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.