Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 6182 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22740 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Seydişehir Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :16.07.2013 NUMARASI :Esas no:2012/291 Karar no:2013/211 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından; maddi ve manevi tazminatın miktarı ile yargılama gideri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır. 2-Hukuk Muhakemeleri Kanununun 326. maddesi gereğince kanunda yazılı haller dışında yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir. Mahkemece davacının davası kabul edildiğine göre, davalı tarafından yapılan yargılama giderlerinin davalının üzerinde bırakılması gerekir. Mahkemece bu yön gözetilmeden davalının yaptığı yargılama giderlerinin davacıdan alınmasına karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.