Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5802 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20704 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Zonguldak 1. Aile MahkemesiTARİHİ : 08/05/2014ESAS-KARAR NO : 2013/741-2014/233 Taraflar arasındaki “boşanma” davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Medeni Kanunun 166/1. maddesi; evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede temelinden sarsılması halinde eşlerden birinin boşanma davası açabileceğini, 170. maddesi de; boşanma sebebi gerçekleşince, ortak hayatın yeniden kurulmasının imkan dahilinde olmasının gerçekleştiğinde hakimin ayrılığa karar verebileceğini hükme bağlamıştır.Ayrılığa karar verilirken, eşlerin barışma ihtimali gerçekleşmeye yakın bir ciddiyetde görülmeli, bunun varlığı makul surette kabul edilecek delillerle kanıtlamalı, böyle bir sonuç sağlam ihtimale dayandırılmalıdır. Mahkemece barışma ihtimaline ulaşılırken kusur durumları, fiili ayrılık süreleri ile sosyal ve kültürel durumları dikkate alınmalıdır.Toplanan delillerden; davacı kadının vasi tayinin gerektirmeyecek hipotirodi rahatsızlığının bulunduğu, bu rahatsızlığı sonucunda sinirli olduğu, sinirli olduğu zamanlarda çocuklarına fiziksel şiddet uyguladığı, davalı erkeğin de anksitiye rahatsızlığının bulunduğu, eşine sık sık fiziksel şiddet uyguladığı ve son olarak burnunu kırdığı ve eşlerin barışma ihtimalini gösteren delillerin gösterilmediği anlaşılmaktadır. Bu açıklamalar karşısında boşanmaya karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde ayrılığa hükmedilmesi doğru görülmemiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre, davalının tüm, davacının ise sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.