Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5717 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22194 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Trabzon Aile MahkemesiTARİHİ :16.04.2013 NUMARASI :Esas no: 2011/420 Karar no:2013/282 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından, kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat talepleri ile yoksulluk nafakası talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Tüm dosya kapsamından; davacı koca tarafından açılıp reddedilen ve bu davaya dayanak teşkil eden ilk boşanma davasının 06.10.2005 tarihinde açıldığı, açılan davanın kadının boşanmayı gerektirir kusurlu bir davranışı kanıtlanamadığından reddedildiği ve bu ret kararının Yargıtay incelemesinden de geçerek 10.03.2008 tarihinde kesinleştiği ve tarafların bir daha biraraya gelmedikleri anlaşılmaktadır. Bu kez davacı koca, eldeki bu davayı Türk Medeni Kanununun 166/son maddesine dayalı olarak "fiili ayrılık” nedeni ile açmıştır. Mahkeme, ilk davanın reddinden sonra tarafların 3 yıl süreyle biraraya gelmedikleri gerekçesi ile boşanma kararı vermiş ve davalı kadını ağır kusurlu olarak kabul etmiş ise de, retle sonuçlanan ve temyiz incelemesinden geçerek kesinleşen kocanın ilk boşanma davasında, kadının boşanmayı gerektirir kusurlu bir davranışı kanıtlanamadığına göre, ilk davanın açıldığı tarihten önceki olaylar artık kadına kusur olarak yüklenemeyeecktir. Bunun dışında, fiili ayrılık döneminde davalı kadının eşine telefon ile hakaret ettiği, davacı kocanın ise başka bir kadınla yaşamaya başlayıp ondan çocuk sahibi olduğu ve böylece sadakatsiz davranışlar içerisine girdiği sabittir. Bu durumda, davacı kocanın davalı kadına nazaran daha ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekmektedir. Gerçekleşen bu hukuki ve fiili durumun aksine boşanmaya neden olan olaylarda davalı kadının ağır kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur tespitine bağlı olarak davalı kadının maddi ve manevi (TMK.nı. 174/1-2) tazminat talepleri ile yoksulluk nafakası (TMK. m.175) talebinin reddine karar verilmesi, isabetsiz olmuş ve bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.