MAHKEMESİ :Kars Aile MahkemesiTARİHİ :11.06.2013 NUMARASI :Esas no: 2012/171 Karar no:2013/224 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı (koca) tarafından, kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden; davalı-karşı davacı (kadın) tarafından ise, davacı-karşı davalı kocanın kabul edilen boşanma davası, reddedilen ziynet ve çeyiz eşyası alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine davalı-davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Davalı-davacı kadın, birleşen davasında boşanma, ziynet ve çeyiz eşyalarının aynen olmadığında bedelini talep etmiş, son celse boşanma davasından feragat ettiğini bildirmiştir. Ziynet ve çeyiz eşyası alacağı talebi boşanmanın fer’isi niteliğinde olmayıp, değer üzerinden ayrıca nispi harca tabidir. Dava açılırken yatırılmış olan başvurma harcı dilekçedeki bütün istekleri kapsar. Davalı-davacı kadın, ziynet ve çeyiz eşyası davasından feragat etmediğine göre, mahkemece,bu taleplerle ilgili nispi harcın tamamlattırılması (Harçlar Kanunu md. 30 - 32); harç tamamlandığı takdirde gösterilen deliller değerlendirilip gerçekleşecek sonucu uyarınca karar verilmesi; harç tamamlanmadığı takdirde ise anılan Kanunun 30. maddesi uyarınca işlem yapılması gerekirken, feragat nedeni ile reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. 3-Kocanın temyizine gelince;Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; davalı-davacı kadının, 20.02.2013 tarihinde açtığı birleşen boşanma davasından 11.6.2013 tarihinde feragat ettiği anlaşılmaktadır. Bu suretle davacı-davalı kocadan kaynaklı boşanmaya sebebiyet verir nitelikteki olayların davalı-davacı kadın tarafından affedildiği, en azından hoşgörüyle karşılandığının kabulü gerekir. Gerçeklesen bu durum karşısında evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebebiyet veren olaylarda-davalı-davacı kadının tam kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken tam kusurlu davalı-davacı kadın lehine maddi ve manevi tazminat (TMK md; 174/1-2) takdiri doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple kadın yararına, (3.) bentte gösterilen sebeple koca yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.