Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5063 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 19096 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Malatya 2. Aile Mahkemesi TARİHİ :17.04.2012 NUMARASI :Esas no:2010/311 Karar no:2012/322Taraflar arasındaki davacı-davalı koca tarafından açılan "boşanma", davalı-davacı (kadın) tarafından açılan "karşı boşanma" ve birleşen "nafaka artırımı" davalarının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (kadın) tarafından kusur belirlemesi, maddi tazminatın miktarı, manevi tazminat ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı (kadın)'ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2- Toplanan delillerden, davacı-davalı (koca)'nın ayrılık dönemi içerisinde bir başka kadınla yaşadığı ve bu birliktelikten de bir çocuğunun bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalı- davacı (kadın)'ın gerek fiili ayrılık öncesinde gerekse sonrasında kusurlu bir davranışı kanıtlanamamıştır. O halde, boşanmaya neden olan olaylarda kusur tamamen davacı- davalı (koca) dadır. Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı-davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. md.4 TBK. md. 50, 51, 52, 58) dikkate alınarak davalı-davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata (TMK. md. 174/2) hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.3-Davalı-davacı kadının yoksulluk nafakası (TMK. md. 175) talebi bulunduğu halde, bu talebi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi doğru olmamıştır. (HMK. md. 26)SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.