Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 4902 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20412 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ : Karaman Aile MahkemesiTARİHİ : 29/05/2014NUMARASI : 2013/78-2014/398Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın eş tarafından, tedbir ve yoksulluk nafakası taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Mahkemece, tarafların gelir durumlarının birbirine yakın düzeyde olduğu, davacı-davalının boşanma ile yoksulluğa düşmeyeceği gerekçesiyle kadın eşin tedbir ve yoksulluk nafakası islemelerinin reddine karar verilmiş, hüküm bu yönlerden davacı-davalı kadın eş tarafından temyiz edilmiştir.Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davacı-davalı kadın eşin 805 TL aylık maaş ile bisküvi fabrikasında işçi olarak çalıştığı, davalı-davacı erkek eşin ise imam olup, 2057 TL aylık aldığı, tarafların bunun dışında bir malvarlığı veya gelirlerinin kanıtlanamadığı anlaşılmaktadır.Yargıtay Hııkuk Genel Kurulu'nun; 07.10.1998 gün ve 1998/2-656-688, 28.02.2007 gün ve 2007/3-84-95, 16.05.2007 gün ve 2007/2-275-275, 11.03.2009 gün ve 2009/2-73-118 sayılı kararlarında, ‘'yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür, eğitim” gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların "yoksul" kabul edilmesi gerektiği, 24.14.2014 gün ve 2013/2-1364 esas. 2014/1082 karar sayılı kararında da. "asgari ücretle çalışılmasının yoksulluk nafakası bağlanmasını veya yoksulluk nafakasının ortadan kaldırılmasını gerektiren bir durum olarak kabul edilmediği” benimsenmiştir.Yukarıda açıklanan ve Dairemizce de benimsenen bu ilkeler ışında, boşanmaya neden olan olaylarda ağır kusurlu olmayan ve boşanma ile yoksulluğa düşeceği anlaşılan davacı-davalı kadın eş yararına uygun miktarda tedbir (TMK. md.169) ve yoksulluk (TMK.md. 175) nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile bu istemlerin reddi doğru bulunmamış ve bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.