MAHKEMESİ :İzmir 15. Aile MahkemesiTARİHİ :27.06.2013 NUMARASI :Esas no:2012/326 Karar no:2013/490 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı tarafından; her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Toplanan delillerden; mahkemece davalı-davacı kocaya yüklenen kusurların yanında, davacı-davalı kadının da 29.04.2012 tarihinde yaşanan olayda eşine hakaret içeren sözler söylediği anlaşılmaktadır. Bu duruma göre davalı-davacı kocanın kusuru daha ağır ise de, gerçekleşen bu kusur durumu dikkate alındığında davalı-davacı kocanın davası yönünden Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşullarının oluştuğu anlaşılmaktadır. Bu halde, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davalı-davacı koca da dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, davalı-davacı kocanın boşanma davasının da kabulü ile boşanmaya (TMK md. 166/2) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile kocanın davasının reddi doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, davalı-davacı kocanın boşanma davasının reddi yönünden BOZULMASINA, bozma sebebine göre yeniden hüküm kurulması zorunlu hale gelen davacı-davalı kadının boşanma davası ile ferilerine yönelik diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.