Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 4845 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 19178 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Beykoz Aile MahkemesiTARİHİ : 04.04.2014 NUMARASI :Esas no: 2013/79 Karar no:2014/330Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Mahkemece taraflar evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda eşit kusurlu kabul edilmek suretiyle, boşanmalarına karar verilmiştir. Aksine ciddi ve inandırıcı delil ve olaylar bulunmadıkça asıl olan tanıkların gerçeği söylemiş olmalarıdır (HMK.md.255). Dosyada tanıkların olmamışı olmuş gibi ifade ettiklerini kabule yeterli delil ve olgu da yoktur. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davacı erkeğin davalıya fiziksel şiddet uyguladığı, kadının iç çamaşırlarına insan pisliği sürdüğü, buna karşılık davalı kadının da, eşi ameliyat olduğunda onunla ilgilenmediği, birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya sebep olan olaylarda davacı erkeğin daha ziyade kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyleyken mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur tespitine bağlı olarak davalı kadının maddi ve manevi tazminat talebinin (TMK.md.174/1-2) reddi doğru görülmemiştir. 2-Toplanan delillerden, davalı kadının İzmir' de taşınmazının olduğu ve kira geliri elde ettiği anlaşılmaktadır. Davalının mevcut malvarlığının kendisini yoksulluktan kurtarıp kurtarmayacağı araştırılmadan, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.