Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4791 - Karar Yıl 2008 / Esas No : 3940 - Esas Yıl 2008





MAHKEMESİ :Üsküdar 3. Aile MahkemesiTARİHİ :17.10.2006NUMARASI :Esas no: 2005/751 Karar no: 2006/507Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminatlar, nafaka, ziynetler, vekalet ücreti ve yargılama giderleri yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Terk olgusu, başlı başına evlilik birliğini temelinden sarsan bir olgu sayılamaz. Terk hukuki sebebine dayalı bir dava da bulunmamaktadır.Davalı-karşılık davacı (kadın) da, davacı-karşılık davalı’dan kaynaklanan evlilik birliğini temelinden sarsar nitelikte bir hadisenin varlığını kanıtlayamamıştır.*Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; Boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacının tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir.Bu itibarla davanın ve karşılık boşanma davasının reddi gerekirken,delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.Ancak, hükmün boşanmaya ilişkin bölümü taraflarca temyizin şumulü dışında bırakıldığından bu yön "bozma sebebi" yapılmamış yanlışlığa işaret olunmakla yetinilmiştir.2-Temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince:a) Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.b)Davacı-davalı koca tarafından açılan boşanma davası kabul edildiğine göre, davacı-davalı koca yararına, tarife uyarınca maktu vekalet ücreti takdiri gerekirken, bu konuda bir hüküm verilmemesi usul ve yasaya aykırıdır.c)Davalı-karşı davacı kadın, karşı dava dilekçesinde; bozdurulan 23 bilezik bedelini de istemiştir. Ancak, bu taleple ilgili nisbi harç yatırılmamıştır. Bu talebin, harca esas değerinin davacıdan sorulup belirlenmesi, nisbi peşin harcın ikmali için davacıya süre tanınması (Harçlar Kanunu md. 30-32) harç ikmal edildiği takdirde bu taleple ilgili de bir karar verilmesi gerekirken bu yön gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir. SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda 2/b-c bentlerinde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise 2/a bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA, bozma sebebine göre mahkeme masrafına ilişkin temyiz itirazlarının ise şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi.