Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 440 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 13284 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Osmaniye Aile MahkemesiTARİHİ :04.04.2012 NUMARASI :Esas no:2011/400 Karar no:2012/306Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından kocanın davasının kabulü, kendi davası ve fer'i taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davalı-davacı kocanın eşinin hamilelik dönemi ve sonrasında eşiyle ilgilenmediği, eşini eve kabul etmediği, davacı-davalı kadının da eşinin önceki evliliğinden olan çocuklarını istemediği, eşine hakaret edip tehdit ettiği ve birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Boşanmaya neden olan olaylarda kusurun ağırlığının davacı-davalı kadında bulunmakla birlikte kadının boşanma davası yönünden de Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşullarının gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı-davalı kadın da dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, davacı-davalı kadının boşanma davasının da kabulü ile boşanmaya (TMK. md. 166/2) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile kadının davasının reddi doğru bulunmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalı-davacı kocanın boşanma davası ve fer'ilerine yönelik temyizinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.