Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4295 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 2807 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :İzmir 2. Aile MahkemesiTARİHİ :10.12.2009NUMARASI :Esas no:2009/573 Karar no:2009/1000Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; kocanın, eşine şiddet uyguladığı, hakaret ettiği ve birlik görevlerini yerine getirmediği; davalı-davacı kadının da eşini sevmediğini söylediği, hakaret ve bedduada bulunduğu anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında davacı-davalı (koca) daha fazla kusurlu ise de, kadının da kusurunun bulunduğu, kadının, boşanmayı istemesi karşısında kocanın davasına itirazının hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olup; kocanın davası bakımından Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşullarının oluştuğu görülmektedir. Öyleyse, kocanın boşanma davasının da kabulü ile tarafların boşanmalarına (TMK.m.166/1-2) karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile kocanın davasının reddedilmesi doğru bulunmamıştır.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre kocanın, kadının boşanma davasına ve fer'ilerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.