MAHKEMESİ :İzmir 3. Aile MahkemesiTARİHİ :03.06.2013 NUMARASI :Esas no:2010/414 Karar no:2013/463 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı (koca) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, mahkemece, davalı kocaya kusur olarak eşine yönelik şiddet uyguladığı kabul edilmiş ise de, davacı kadının iddia ettiği şiddet eyleminden sonra tarafların tekrar bir araya gelerek evliliklerini bir müddet daha devam ettirdikleri bu nedenle şiddet eyleminin kadın tarafından affedildiği ve affedilen olayın kocaya kusur olarak yüklenemeyeceği, ancak davalı kocanın kabul edilen diğer kusurlarının boşanma kararı için yeterli olduğunun anlaşılmasına göre, davalı kocanın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir. 2-Yapılan yargılama ve toplanan delillerden, Belçikadan Türkiye'ye dönen davacı kadına eşi ve ailesinin ilgi göstermediği, uzun süre arayıp sormadıkları ve böylelikle davalı kocanın evlilik birliğinden kaynaklanan görevlerini yerine getirmediği, kocanın bu eylem ve kusurunun boşanma nedeni olup, davacı kadının kişilik haklarına saldırı olarak kabul edilemeyeceğinden, Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi koşulları oluşmadığı halde kadın lehine manevi tazminat verilmesi doğru olmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.