MAHKEMESİ :Ayvalık 2. Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :09.01.2014NUMARASI :Esas no:2013/65 Karar no:2014/1Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı kadın tarafından, davalı-davacı erkeğin kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve iştirak nafakası miktarı yönünden; davalı-davacı erkek eş tarafından ise, nafakaların miktarı ve velayet yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 10.03.2015 günü duruşmalı temyiz eden davacı-davalı E. Ş. vekili Av. D.. D.. geldi. Karşı taraf temyiz eden davalı-davacı A.. Ş.. ve vekili gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Mahkemece; taraflar eşit kusurlu kabul edilerek dava ve birleşen boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de, yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davalı-davacı erkek eşin, eşine fiziksel ve ekonomik şiddet uyguladığı, hakaret ve tehdit ettiği, davacı-davalı kadın eşin de eşine hakaret ettiği, evlilik birliği içerisinde üzerine düşen sorumlulukları yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında davalı-davacı erkek eşin boşanmaya neden olan olaylarda daha ağır kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle iken; tarafların eşit kusurlu kabul edilmeleri doğru değil ise de, evlilik birliğinin temelden sarsılmasında kadın eş, az da olsa kusurlu olup; her iki taraf da boşanma isteğiyle dava açmış olmasına göre; kadın eşin, erkek eşin boşanma davasına itirazının hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğu, (TMK md. 166/2) birliğin devamında taraflar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmadığı anlaşılmakla, erkek eşin boşanma davasının da kabulü sonucu itibariyle doğrudur. Bu sebeple davacı-davalı kadın eşin, erkek eşin boşanma davasına yönelik temyiz itirazları ile, davalı-davacı erkek eşin tüm, davacı-davalı kadın eşin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, boşanma kararının ise kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanması gerekmiştir (HUMK md. 438/son).2-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen menfaatleri boşanma yönünden zedelenen kusursuz veya az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 174/2. maddesi ile, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen eşin ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bir başka deyişle davalı-davacı erkek eşin ağır kusurlu olduğu gerçekleştiğine göre, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi dikkate alınarak davacı-davalı kadın eş yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminata hükmedilmemesi doğru görülmemiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple maddi ve manevi tazminat yönünden davacı-davalı kadın eş yararına BOZULMASINA, hükmün diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, duruşma için taktir olunan 1.100,00 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123.60 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.