Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3943 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18508 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Malatya 1. Aile MahkemesiTARİHİ :19.03.2013 NUMARASI :Esas no:2012/548 Karar no:2013/229 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından; kendi lehine hükmedilen yoksulluk nafakasının, çocuklar için tayin edilen iştirak nafakalarının miktarları ile kişisel ilişkinin sınırlandırılması talebi yönünden, davalı tarafından ise; hüküm altına alınan nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Taraflar 17.01.2001 tarihinde kesinleşen kararla boşanmışlardır. Dosya arasına alınan boşanma kararında; "davacı nafaka talep etmediğinden bu konuda karar verilmesine yer olmadığına" karar verildiği görülmektedir. Boşanmaya ilişkin dava dosyası görülmemiş ve mahkemece incelenmemiştir. Boşanma kararı, tarafların "anlaşmalarına" (TKM.m.134/3) değil, Türk Kanunu Medenisinin 134/1. maddesine dayandığına göre, boşanma dosyası getirtilip, orada davacının nafaka konusunda kendisini bağlayıcı bir beyanının bulunup bulunmadığının tespiti ve yoksulluk nafakası hakkında sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir. 3-Davacı, boşanmadan sonra 06.02.2003 tarihinde dünyaya gelen ve davalı tarafından "tanınan" (TMK.m.295/1) ortak çocuk Diyadin ile davalı (baba) arasında daha önce tesis edilmiş olan kişisel ilişkinin yeniden düzenlemesini de talep etmiştir. Bu talep hakkında olumlu veya olumsuz bir hüküm tesis edilmesi gerekirken, bu hususun nazara alınmaması da doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.