Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3730 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 21185 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Ankara 1. Aile MahkemesiTARİHİ :16.04.2013NUMARASI :Esas no:2012/360 Karar no:2013/501Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (koca) tarafından nafakalar yönünden; davalı-davacı (kadın) tarafından ise kocanın kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, yoksulluk nafakasının miktarı, reddedilen tazminat istekleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Mahkemece tarafların her ikisininde davası kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş, "boşanmada taraflar eşit kusurlu” bulunmuştur. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davacı-davalı kocanın, eşinin önceki evliliğinden olan kızını istemediği, eşini hırsızlıkla ve güven sarsıcı davranışta bulunmakla suçladığı buna karşılık davalı-davacı kadının da evdeki eşyaları toplayıp müşterek evden ayrılmayı tasarladığı anlaşılmaktadır Gerçekleşen bu olaylar dikkate alındığında, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda iki tarafın kusurlu olduğu, ancak davacı-davalı kocanın daha fazla kusurlu olduğu ve Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşullarının oluştuğu anlaşılmaktadır. Hal böyle iken tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de, az kusurlu olan davalı-davacı kadının kocanın boşanma davasına karşı çıkması hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğundan verilen boşanma kararı sonucu itibariyle doğru olup, davalı-davacı kadının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının reddi İle boşanmaya ilişkin hükmün gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanmasına (HUMK md.438/son) karar verilmesi gerekmiş, davacı- davalı kocanın tüm, davalı-davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.2-Yukarıda açıklanan sebeplerle boşanmaya sebep olan olaylarda kocaya göre az kusurlu olan davalı-davacı kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1. ve 2. maddeleri uyarınca uygun miktarlarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken bu isteklerin reddi doğru olmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple hükmün gerekçesinin değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden Satılmış'a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Mualla'ya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.